Robert Altman | |
---|---|
Rođenje | |
Smrt | 20. novembar 2006 Los Angeles, Kalifornija, SAD | (81 godina)
Nacionalnost | Amerikanac |
Zanimanje | Režiser, scenarist i producent |
Godine aktivnosti | 1947–2006. |
Značajna djela | M*A*S*H (1970) Nashville (1975) Gosford Park |
Robert Altman (20. februar 1925 – 20. novembar 2006) bio je američki režiser, scenarist i filmski producent.[1] Učestvovao je u Drugom svjetskom ratu kao pilot. Nakon rata studira tehniku na univerzitetu Missouri; potom radi kao novinar, te piše i objavljuje priče. 1946. s G.W. Georgeom piše sinopsis za film Tjelohranitelj R. Fleischera. Od 1949. do 1955. režira reklame i namjenske dokumentarne filmove.
Kao režiser igranih filma debitira 1955. filmom Delikventi (The Deliquents), kojim ne pobuđuje veću pozornost kritike kao ni sljedećim filmom - kompilacijskom Pričom o James Deanu (The James Dean Story, 1957, suredatelj s G. W. Georgeom). No Alfred Hitchcock ga angažira u svojoj tv-seriji Alfred Hitchcock vam predstavlja. Od 1957. do 1967. režira pojedine epizode u serijama Bonanza, Lude dvadesete i Autobusna stanica. Filmu se vraća 1968. i režira dva naslova osrednje vrijednosti : Odbrojavanje (Countdown, 1968.) i Toga hladnoga dana u parku (That cold day in the park, 1969.).
Filmom M.A.S.H (1970.)[2] postiže veliki uspjeh kod kritike i publike i osvaja Grand Prix u Cannesu - velik dio kritike ga proglašava najeminentnijim predstavnikom modernog američkog filma. Iste godine režira ekscentričnu komediju Brewster Mc Cloud. U sljedećih 5 godina režira: Priviđenja (Images, 1972.), Kalifornijski poker (California Split, 1974.), tri žanrovski jasno profilirana filma - vestern Kockar i bludnica (McCabe and Mrs. Miller, 1971.), detektivski film Privatni detektiv (The Long Goodbye, 1973., prema romanu R. Chandlera) te gangsterski film Svi smo mi lopovi (Thieves like us, 1974.). Unosi značajke svog svjetonazora i stila: sklonost prema razaranju američkih mitova, usporavanje akcije naglašavanjem atmosfere i psihološke razrade likova, forsiranje slučajnosti čime se razbija kauzalnost naracije. Vrhunac Altmanove režiserske karijere predstavlja film Nashville (1975.).[3] Slijedi stanovita stagnacija, no sredinom devedesetih se javlja sa nekoliko značajnih filmova: The Player (Igrač, 1992.); Kratki rezovi (Short Cuts, 1993.), Pret.a-Porter, 1994., a 2001.- Gosford Park.
Ostali filmovi (kao režiser):[2][4]
Filmovi (kao filmski producent): Dobrodošli u Los Angeles (A. Rudolph, 1977.); Mačka je vidjela ubicu (R.Benton, 1977.); Sjeti se mog imena (A. Rudolph, 1978.); Bogata djeca (R.M. Young, 1979.)
|website=
(pomoć)